Xena Serentia

XIX. Podział eliksirów.

  Niebezpieczne - w tej grupie, jak sama nazwa wskazuje znajdują się eliksiry niebezpieczne i bardzo niebezpieczne. Skutkiem ich niewłaściwej eksploatacji może spowodować nieodwracalne zmiany w wyglądzie,umyśle człowieka, spowodować różne choroby, zatrucia, a nawet spowodować śmierć.Należy się z nimi obchodzić bardzo ostrożnie. Należą do nich np.: Eliksir Mądrości, Eliksir Wielosokowy.

  Pożyteczne - w tej grupie są eliksiry pożyteczne w życiu czarodziejowi.i przeważnie bezpieczne. Nie wyrządzają one człowiekowi szkód, a są przydatne i pomocne. Pomagają one rozwiązać różne dolegliwości, rany itp. Należą do nich np.: eliksir leczący rany, eliksir pobudzający.

  Miłosne - Eliksiry miłosne, znane też jako napoje miłosne(zakazane w Hogwarcie) sporządzano już w starożytności.Były one wtedy bardzo popularne. Eliksiry miłości przyrządzane i sprzedawane przez wróżbitów, miały podobno sprawiać, że ten, kto je zakocha się w osobie, od której otrzymał eliksir. W większości stosowały je kobiety, dolewając ich po trochu do ulubionych napojów swych ukochanych. Składniki tych eliksirów były przedziwne.Pewna autentyczna receptura mówi np. o sproszkowanych kościach ropuchy. W Rzymie tyle osób chorowało po wypiciu napoju miłosnego, że cesarzowie w końcu zakazali handlu tymi specyfikami. Jednak na niewiele się to zdało, gdyż eliksiry te nadal były stosowane przez następne stulecia. Nim nastało średniowiecze, miłosne napoje nabrały przyjemniejszego smaku i w większości zaczęto je przyrządzać z ziół, nie ze zwierząt. Typowy przepis mówił o pomarańczach, korzeniu mandragory, werbenie i zarodnikach paproci zmieszanych z wodą, herbatą lub winem. Eliksiry miłości zaczęły wychodzić z 'mody' w XVII i XVIII w, gdy magicznym sposobem na zdobycie czyichś uczuć stały się zaklęcia.

Miłosny napój Wenus

Składniki:
-9 łyżeczek słodkiego czerwonego wina
-9 liści bazylii
-9 goździków
-9 pestek jabłka
-9 kropli wyciągu z wanilii
-9 kropli soku poziomkowego
-9 kropli soku z malin
-1 korzeń żeń - szenia, pocięty na 9 równych kawałków

Wszystkie 9 składników włożyć do naczynia przy blasku 9 poświęconych różowych świec o godzinie 21.00, Dziewiątego dnia, dziewiątego miesiąca roku. Zamieszaj dziewięć razy napój drewnianą łyżką, za każdym razem wymawiając następujące zaklęcie:

SPRAW, BY OSOBA, KTÓRA WYPIJE TO WINO,
OBLAŁA MNIE BOSKĄ MIŁOŚCIĄ.
SŁODKI NAPOJU MIŁOSNY ZAKLĘTY PRZEZ DZIEWIĘĆ
SPRAW, BY JEGO/JEJ MIŁOŚĆ BYŁA MOJA NA ZAWSZE.

Starogracki Eliksir Miłości

Stosowany już za dawnych czasów. Greckie hetery utrzymywały, że jest doskonały. Podobno dostały przepis od uskrzydlonego, złotowłosego chłopczyka

Składniki:
- garść płatków róży
- garść płatków jaśminu
- sproszkowane skrzydła białych motyli
- łuska z ogona syreny
- dwa pióra ze skrzydeł turkawki (samiec i samiczka)
- kilka kropel mleka z piersi rusałki
- włos z głowy wybranka/wybranki
- garniec źródlanej wody

Eliksir należy przygotowywać w nocy, najlepiej przy świetle księżyca w pełni. Wodę z czystego źródła wlać do kociołka. Dodać płatki kwiatowe i gotować przez 10 minut. Do uzyskanego wywaru wsypać jednocześnie sproszkowane skrzydła białych motyli i łuskę syreny, mieszaj go następnie przez pięć minut zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Twój wywar powinien mieć teraz jasnozieloną barwę. Jeśli nie ma - bardzo źle. Następnie dodaj mleko rusałki. 6-7 kropel powinno wystarczyć. Napój powinien teraz uzyskać różowawą barwę. Gotuj go jeszcze przez 30 minut i na samym końcu wrzuć doń włos wybranka. Jeśli z nad kociołka zacznie się unosić czerwonawa mgła, znaczy, że przygotowałeś eliksir prawidłowo.


  Eliksiry przemiany - znane były i ważone już w starożytności. Miały na celu zmianę wyglądu fizycznego jak i psychicznego. Najczęściej stosowały je czarownice i czarodzieje do zmiany ludzi w zwierzęta. Przemiany psychiczne służyły ku, zawładnięciu czyimś umysłem lub wymazaniu z pamięci wspomnień.

Eliksir Carlowan

Po wypiciu Eliksiru Carlowan człowiek zmniejsza się o 10 razy. Po wypiciu ponownie eliksiru człowiek ponownie zmniejsza się 10 razy. Wiele razy czarodzieje wypili za dużo tego eliksiru i zmniejszali się nawet o 50 razy! Aby powrócić do pierwotnego stanu należy wypić eliksir Normalig.

Składniki:
1 Paznokieć krasnala
3 cm. skóry gnoma
0,1 l. śluzu gumochłona
0,3 l. Wody
8 swoich włosów

Przygotowanie
Paznokieć zmielić na drobne kawałki. Skórę gnoma pociąć na drobne kawałki.Śluz, paznokieć, skórę i włosy dodać do wody. Wszystko mieszać przez około 10min. I wypić 0,08 l.Eliksiru



Eliksir Normalig

Po wypiciu tego eliksiru człowiek wraca do pierwotnego stanu, jeśli kto zmniejszył się lub powiększył.

Składniki:
2 Swoje włosy
1 dżdżownica
0,2 l. Krwi żaby
1 suszona pokrzywa

Przygotowanie
Włosy włożyć do krwi żaby i mieszać 5 min. Pokroić dżdżownicę i suszoną pokrzywę a następnie wsypać do krwi żaby. Wszystko mieszając przez 16,5 min.



Eliksir Durbon

Po wypiciu tego eliksiru człowiek zapomina o wszystkim, co miał w ten dzień robić.

Składniki:
1 oko żaby
2 sproszkowane skrzydła orła bielika
2 suszone figi
0,8 l. Wody
0,1 l. Soku krokiliny
1 żabie odnóże

Przygotowanie
Sok krokiliny dolać do wody. Oko żaby oraz jej odnóże zmielić i dodać do wody.Mieszać przez 4 min. a następnie dodać suszone figi i sproszkowane skrzydła orła. Wszystko grzać w temperaturze 100 stopni przez 19 min.


Eliksir Rumbin

Po polaniu, kogo tym eliksirem zamienia się on w żabę. Aby ten, kto stał się znów taki sam jak przed polaniem eliksiru musi zostać pocałowany przez jakąkolwiek kobietę lub mężczyznę. Eliksir bardzo często stosowały złe czarownice. Pojawia się on w wielu bajkach dla mugolskich dzieci.

Składniki:
2 krople jadu węża
3 muchy
1 tojad żółty
2 suszone pająki
3 otwornice
0,2 l. Wody

Przygotowanie
Muchy suszyć przez 23 dni. Jad węża dolać do tojadu, a następnie wlać do wody.Otwornice, pająki, muchy dodać do wody. Wszystko mieszać przez około 40 min. a następnie podgrzewać w temperaturze 130 stopni przez 23 min.


Eliksir Pazur

Palce zamieniają się w pazury. Bardzo łatwy eliksir.

Składniki:
0,1 l. akonitu
1 korzeń Asfodelusa
0,2 l. Nalewki piołuna

Przygotowanie
Korzeń pokroić na drobne kawałki i dodać do akonitu. Następnie substancje dolać do nalewki piołuna. Mieszać przez 7 min. w temperaturze 70 stopni.


Eliksir Wielosokowy

Eliksir Wielosokowy używany jest do przemieniania się w inną osobę.
UWAGA: DZIAŁANIE ELIKSIRU MOŻE BYĆ BARDZO NIEBEZPIECZNE!

Składniki:
-muchy siatkoskrzydłe
-pijawki
-ślaz
-rdest ptasi
-huraganek złośliwy
-huraganek złocisty
-1l elwadoru
-sproszkowany róg dwórożca
-skórka boomslanga
-odrobina kogoś w kogo chcemy się zmienić
WARUNKI:
-ślaz trzeba zrywać w pełnię księżyca
-muchy siatkoskrzydłe trzeba ważyć 21 dni
Jak przyrządzany:
Wepchać pijawki na dno kotła. Utrzeć muchy siatkoskrzydłe i dodać je do pijawek. Dodać 0,5 l elwadoru, porządnie wymieszać. Ślaz, rdest ptasi i huraganek złośliwy wrzucić do kotła. Pojawi się nad nim zielona mgiełka Dolać następne 0,5 l elwadoru, wrzucić huraganek złocisty i skórkę boomslanga. Wymieszać. Dosypać sproszkowany róg dwórożca odczekać 5 dni. Później wrzucić część tej osoby w którą chcemy się zmienić np. włos. Dobrze wymieszać odlać do szklanek i wypić. Po wypiciu eliksiru będzie się chciało wymiotować, ale to przejdzie. Po pół godziny wygląd będzie taki sam jak osoby, w którą chcemy się zmienić będzie identyczny nawet głos.

  Eliksiry czarnomagiczne - to inaczej trucizny. Najczęściej kolor takiej substancji jest przeźroczysty jak woda, bez barwny i bez zapachowy aby jak najlepiej połączyć go z innymi substancjami. Stosowane najczęściej przez czarnoksiężników. Waży się je bardzo długo i bardzo trudno zdobyć do nich składniki.

Eliksir Śmierci

Składniki:
- 6 liści Tojadu żółtego
- wyciąg z soku mandragory
- 5 gr. Oczu żuka
- 2 gr. skrzeku ropuchy
- 1 kijanka żaby bagiennej
- ogon szczura
- wyciąg z Błotnicy
- 1 pająk
- żółć pancernika

Sposób przygotowania:
Żółć pancernika zmieszaj z sokiem mandragory i wrzuć 5 gr. oczu żuka. Zagotuj. Powoli dodawaj skrzek a następnie liście Tojadu. Dodaj posiekany ogon szczura o raz wyciąg z Błotnicy. Niech wywar ostygnie. Potem wrzuć pająka i kijankę. Mieszaj aż eliksir uzyska przezroczysty kolor i smak wody. By uśmiercić osobę każ jej wypić eliksir w całości.



Odpadanie kończyn i zanik kości

Składniki:
- 20 dek. Sproszkowanych skrzydełek nietoperza
- jeden ogon jaszczurki stepowej
- 4 nogi pajęcze
- wyciąg z soku mandragory
- szczypta sproszkowanej skórki ropuchy jadowitej
- włos ofiary
- paznokieć szczura

Sposób przygotowania:
Do kociołka z 24 karatowego złota wlać wyciąg z soku mandragory i doprowadzić do wrzenia, dosypać 20 dek. Sproszkowanych skrzydełek nietoperza i dodać 2 nogi pajęcze. Odstawić na 4 noce. Potem wymieszać i zagotować. Powoli, mieszając dodawać posiekany ogon jaszczurki stepowej, następnie wrzucić cały paznokieć szczuraPozostawić do wystygnięcia następnie wrzucić włos ofiary szczypta sproszkowanej skórki ropuchy jadowitej dodać 2 nogi pajęcze. I dodać 5 łyżek do potrawy spożywanej przez ofiarę.

Eliksiry pradawne - ich receptury i skutki nie są do końca znane. Stosowane były w medycynie ludowej i przez znachorów, po pewnym czasie ich przepisy i właściwości zaginęły i alchemicy, próbowali znów odnaleźć ich zastosowanie. Te eliksiry najczęściej sporządzane były z ziół i trudnych do zdobycia składników. Zachowało się jednak kilka przepisów;

Eliksir Ridikuskus

Po wypiciu tego eliksiru człowiek zaczyna tańczyć i śmiać się do łez.

Składniki:
4 kolce jeżozwierza
1 pijawka
2 mordowniki
0,5 l. Wody zmieszanej z pieprzem białym
0,3 l. Soku Mirahiti

Przygotowanie
Kolce zmielić, pijawkę i mordowniki pokroić na drobne kawałki. Sok, kolce, pijawkę i mordowniki dodać do wody. Mieszać przez 4 min. w pełni księżyca, a następnie wypić.

Eliksir Bombaku

Po wypiciu tego eliksiru człowiek staje się świnią.

Składniki:
0,2 l. Krwi świni
0,02 l. Śluzu Etiki
1 oko świni
2 g. sproszkowanego rogu Jednorożca

Przygotowanie
W pełni księżyca oko świni włożyć do jej krwi. Sproszkowany róg Jednorożca wsypać do luzu i grzać na temperaturze 45 stopni przez 2 min, a następnie wlać do krwi. Wszystko mieszać równo ze wskazówkami zegara przez 21 min. Później podać to komuś!

Eliksir Rogu

Po wypiciu tego eliksiru na czole wyrasta róg. Jest to jeden z łatwiejszych eliksirów.

Składniki:
9 g. sproszkowanego rogu Jednorożca
0,1 l. Krwi Gronostaja
3 pijawki
1 Mordownik

Przygotowanie
Wszystko wymieszać i gotować w temperaturze 120 stopni przez 7 minut a następnie wypić.

XX. Składniki eliksirów.

Asfodelus - W Polsce znany tez jako złotowłos, Śródziemnomorska roślina liliowata o wąskich liściach i białych lub żółtych kwiatach, w starożytności sadzona na cmentarzach jako pokarm dla zmarłych, poświęcona królowej Hadesu Persofenie; jej bulwa jest składnikiem eliksirów, m.in. napoju usypiającego, znanego także jako Wywar Żywej śmierci. Akonit to ta sama roślina, co tojad żółty.

Bezoar - Kamień tworzący się w przewodzie pokarmowym kozła afgańskiego; zbite guzy uformowane w żołądku z zalegającego tam materiału: fitobezoar - z włókien i resztek roślinnych, trichobezoar - z połykanych włosów. Fitobezoary występują szczególnie w pewnych strefach geograficznych, gdzie obficie spożywa się daktyle, orzechy kokosowe, selery, dynię, rodzynki, śliwki itp.

Ciemiernik Czarny - Bardzo ciekawa i rzadka roślina z rodziny jaskrowatych Kwiat biały i na dodatek kwitnie na przełomie listopada i grudnia. Wywołuje podrażnienie błon śluzowych, zawroty głowy, duszności itd.

Czosnek - Rodzaj z rodziny liliowatych, zaliczany niekiedy do amarylkowatych lub czosnkowatych, obejmujący około 300 gatunków bylin cebulowych lub kłączowych, rosnących głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej, w tym wiele ważnych roślin uprawnych i ozdobnych. Liście obłe, rynienkowate lub płaskie i wąskie. Kwiaty drobne, najczęściej białe, różowe lub purpurowe, zebrane w baldachy.

Dżdżownice - Rodzina pierścienic należących do gromady skąposzczetów. Posiadają wyraźną segmentację ciała. Ubarwienie zmienne, od żółtawego poprzez czerwone po niemal czarne. Długość ciała do 30 cm.

Jednorożec/dwurożec - Symbol czystości i niewinności. Krew jednorożca jak i jego sproszkowany róg mają właściwości magiczne. Jednorożec jest wcielonym pięknem. Krew jednorożca i za uniwersalne remedium na absolutnie wszystkie dolegliwości - od Czarnej śmierci po chandrę.

Kamień księżycowy - Lśniący minerał, perłowy, występujący w barwach: srebrnej, mlecznej, żółtawo-pomarańczowej, bladoniebieskiej, bezbarwny. Kamień ten jest bardzo skuteczny w leczeniu chorób kobiecych; Łagodzi ból w przypadku bólów miesiączkowych, może pomóc w trudnościach z zajściem w ciążę, szczególnie, gdy wynikają one z blokad psychicznych. Dobrze jest go nosić blisko ciała w przypadku zaburzeń hormonalnych i chwiejności emocjonalnej.

Kamień Saargo - Bezwonny, szary, idealnie kulisty kamień, wielkości 1 do 50 cali. Kamień dzięki któremu z kropli płynu można otrzymać kociołek z esencją o magicznej mocy, przydatny do tworzenia prawie każdego eliksiru, aby dodać mu większej mocy. Kamień odkryty przez Profesora Revenkors'a. Prawo Saargora: Substancji będzie 2 razy więcej niż wynosi średnica kamienia i 3 razy więcej niż dodawanej substancji w litrach.

Kły węża - Właściwości trujące, używany do najsilniejszych trucizn.

Krew nietoperza - Używa jej się do eliksirów służących widzeniu w ciemności .Dodawana do eliksirów miłosnych, ma właściwości wiązania ukochanej osoby.

Krew trola - Używana w eliksirach regenerujących siły życiowe i zdrowie.

Kręgosłup Skorpeny - Skorpenowate ryby z rodziny zaliczanej do podrzędu skorpenowców, rzędu okoniokształtnych, zamieszkujące morza strefy umiarkowanej i ciepłej. Skorpenowate mają rozmaite kształty ciała, dużą głowę, płetwę grzbietową uzbrojoną w kolce utworzone z cierniowatych promieni. W płetwie brzusznej znajduje się jeden kolec, w płetwie odbytowej 2 lub 3 kolce, u większości gatunków połączone z gruczołami jadowymi. Zawierają w sobie bardzo silną truciznę.

Kolce jeżowca - Kolce mają różną budowę, mogą być gładkie, ząbkowane, żeberkowane lub szorstkie. Pomiędzy kolcami znajdują się tzw. pedicelaria, służące do oczyszczania powierzchni ciała i do obrony. Często zawierają gruczoły jadowe zawierające jad o dużej nieraz sile działania.

Kolce jeżozwierza - Czarne, długie i ostre, wykorzystywane w wielu eliksirach, szczególnie w leczących.

Kora Drzewa Wiggen - Jego kora ma właściwości regenerujące, dlatego jest częstym składnikiem eliksirów regenerujących i leczniczych.

Korzonki Stokrotek - Bylina z rodziny złożonych. Występuje w ogrodach, na pastwiskach, łąkach i przydrożach. Jest niską byliną posiadającą zebrane w różyczki łopatkowate liście, brzegiem ząbkowane. Na bezlistnej łodydze, do 20 centymetrów wysokiej, znajdują się koszyczki kwiatowe złożone z żółtych, wewnętrznych, rurkowatych kwiatów i zewnętrznych, języczkowatych, białych, często od spodu różowoczerwonych. Kwitnie od marca do zimy. Surowcem zielarskim są suszone koszyczki kwiatowe. Zawierają one garbniki, flawonoidy, śluzy, saponiny, kwasy organiczne, żywice i sole mineralne. Napary z kwiatu stokrotki używa się do leczenia gorączki, krwawień z płuc i układu moczowego. Stosuje się ją również przy stanach zapalnych dróg oddechowych, gdyż pobudza ona wydzielanie śluzu oskrzelowego. Wykazuje również działanie oczyszczające z toksyn i produktów przemiany materii zwiększając ich wydalanie z moczem. Zewnętrznie stosuje się napary do zachowania higieny osobistej, egzemach, zranieniach, łojotoku i zapaleniach skóry. Właściwości lecznicze stokrotki są, w większości przypadków, wykorzystywane w połączeniu z innymi ziołami, w leczniczych mieszankach ziołowych.

Mandragora - jej łacińska nazwa to Mandragorus
Najcenniejsza częścią mandragory jest jej gruby brązowy korzeń, mogący dorastać do ponad metra długości. Często bywa rozwidlony i każdemu z odrobina wyobraźni może przypominać człowieka. Księgi ziół i roślin częstokroć przypisywały należącej do rodziny piankowatych mandragorze ludzkie cechy i opisywały ja jako mężczyznę z długa broda albo kobietę o bujnych włosach. Podobieństwo do człowieka można było z łatwością wzmocnić, dokonując kilku zabiegów nożem, i to właśnie ono bez wątpienia legło u podstaw sadu, ze jak człowiek wyciągany z ciepłego posłania, wyrywana z grządki mandragora będzie krzyczeć. Mimo współczucia, jakie ludzie żywili dla nieszczęsnego położenia wydobywanej siła z ziemi mandragory, wyrywali ja często i wykorzystywali w rozmaitych celach. W starożytności uważano ja za środek przeciwbólowy i nasenny, a w większych ilościach miała wywoływać delirium, a nawet doprowadzać do szaleństwa. Używano jej wiec do ukojenia chronicznych bólów, a także przepisywano na melancholie, drgawki i reumatyzm. Rzymianie stosowali mandragorę jako środek znieczulający, podając pacjentowi przed operacja kawałek jej korzenia do żucia. W starożytności, a później tez w średniowiecznej Europie ceniono mandragorę również za jej domniemane magiczne właściwości. Była popularnym składnikiem eliksirów miłości i podobno używała jej już Kirke - najlepiej znana czarodziejka greckiej mitologii - przygotowując swoje najpotężniejsze mieszanki. Według tradycji anglosaskiej mandragora mogła wypędzać demony z opętanych, a wielu było przekonanych, ze zasuszony kawałek jej korzenia noszony jako amulet odgania złe moce. Natomiast zgodnie z innymi przekazami demony właśnie zamieszkiwały korzenie mandragory i bywało, ze posiadanie jej rzeźbionego korzenia prowadziło do oskarżeń o czary. Podejrzliwi twierdzili tez, ze mandragora najlepiej rośnie pod szubienicami straconych morderców. Z mandragory korzystano również we wróżbiarstwie. Wróżbici twierdzili, ze lalki z korzenia mandragory odpowiadają na pytania dotyczące przyszłości, dając znaki głowami. W Niemczech wieśniacy znani byli z ogromnej troski, jaka otaczali swe rzeźbione mandragory, przyprawiając im oczka z ziaren zbóż, ubierając je i kładąc do snu do maleńkich łóżeczek - a wszystko po to, by zechciały udzielić odpowiedzi na ważne pytanie, jakie może się kiedyś pojawić.

Mordownik - Ta sama roślina co Tojad Żółty.

Muchy siatkoskrzydłe - Owad zaliczany do rodziny muchowatych (Muscidae) z rzędu muchówek (Diptera), pospolity na całym świecie. Niezwykle popularne owady magiczne wykorzystywane przy przyrządzaniu eliksirów.

Oczy Diabła Morskiego - Wykorzystywane do eliksirów leczących.

Oko bazyliszka - Bazyliszki znane są ze swych umiejętności magicznych a zwłaszcza petryfikacji. Oczy bazyliszka doskonale nadają się będą do mikstur działających właśnie na zasadzie zamiany istoty żywej w kamień lub odwrotnie.

Otwornice - pierwotniaki z gromady zaliczanej do typu korzenionóżek występujące w wodach morskich o pełnym zasoleniu. Większość gatunków otwornic jest wielo jądrzasta. Otwornice mają skorupkę wapienną stanowiącą otoczkę ciała, o licznych otworach, przez które wysuwają się na zewnątrz nibynóżki chwytające pokarm. Otwornice żywią się mikroplanktonem i cząstkami organicznymi. Rozmnażają się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo.

Pajęczyna - Nitkowaty twór, nici powstałe z krzepnącej na powietrzu wydzieliny gruczołów przędnych pająków i niektórych owadów; służą do snucia sieci łownych, odbywania lotów (babie lato) lub do osłony jaj, larw i poczwarek.

Pijawki - gromada pierścienic; ok. 450 gatunków; ciało robakowate, dł. Do 130 cm, na końcach ciała, przyssawki; obojnaki; słodkowodne, wyjątkowo morskie lub lądowe; drapieżniki lub pasożyty zewnętrzne żywią się głównie krwią.

Piołun - roślina z rodziny rdestowatych występująca jako pospolity chwast na terenie całej Europy. Jest rośliną jednoroczną o silnie rozgałęzionych i ścielących się po ziemi łodygach. Drobne, eliptyczne liście, ułożone naprzeciwlegle, gęsto pokrywają łodygę. W kątach liści wyrastają drobne, biało różowe kwiaty. Surowcem zielarskim są szczyty pędów ścinane na początku kwitnienia. W zielu znajdują się: garbniki, cukry, fenolokwasy, flawonoidy, sole mineralne oraz substancja powodująca rozkład witaminy B 1. Wśród soli mineralnych znajduje się rozpuszczalna w wodzie krzemionka tworząca w organizmie koloid ochronny, zapobiegający tworzeniu się w narządach i przewodach moczowych, kamieni. Flawonoidy przyspieszają wydalanie z moczem szkodliwych produktów przemiany materii.

Rdest ptasi - Stosuje się w przewlekłych schorzeniach dróg moczowych a zwłaszcza przy skłonności do tworzenia się kamieni. Stosuje się go również w leczeniu i profilaktyce miażdżycy, reumatyzmu oraz niewydolności wątroby i stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Zewnętrznie preparaty z ziela rdestu ptasiego stosowane są do leczenia trądziku, zapalenia jamy ustnej i gardła oraz stanów zapalnych narządów płciowych. Ziele rdestu ptasiego jest składnikiem niektórych mieszanek ziołowych przeznaczonych do leczenia wątroby, płuc, chorób kobiecych i reumatycznych.

Rogate ślimaki - Muszla kulistawa, śred. ok. 4?5 cm, biaława, żółtawa, lub ciemna, z ciemniejszymi pasami; roślinożerny, cechują się asymetryczną budową ciała, dzielącego się na: głowę, wyraźnie wyodrębnioną, na której znajduje się jedna lub dwie pary czułków oraz para oczu i otwór gębowy od strony brzusznej, nogę o płaskiej podeszwie. Muszla pojedyncza, zazwyczaj spiralnie skręcona w prawo, zredukowana. Powierzchnia ciała ślimaków pokryta jest nabłonkiem migawkowym zawierającym gruczoły śluzowe.

Ropa Czyrakobulwy - Roślina lecznicza, przypominająca bezskorupowego ślimaka wyrastającego z ziemi i pokrytego żółtymi bąblami pełnymi cuchnącej ropy. skuteczne w zwalczaniu trądziku Do wzrostu jest jej potrzebna czarna, wilgotna ziemia i ciepłe pomieszczenie. Zrywa się ją po ok. 6 tygodniach od zasadzenia.

Skórka boomslanga - Skórka wodnego węża, wykorzystywana w wielu eliksirach, szczególnie przy tworzeniu Eliksiru Wielosokowego.

Sproszkowany róg dwurożca - Dwurożce to małe czarne lub brunatno-czarne koniki rogi dwurożca są bardzo cenne i bardzo trudno je kupić lub zdobyć. Sproszkowanego rogu dwurożca używa się do przygotowywania silnych eliksirów, np. Eliksiru Wielosokowego.

Suszone figi - Owoc figowca pospolitego był znany i ceniony za właściwości lecznicze w starożytnych społeczeństwach basenu Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. Obecnie uprawia się wiele gatunków drzewa figowego o owocach w kolorach, zielonym, żółtym lub fioletowym. Świeże, w pełni dojrzałe owoce są bardzo smaczne, chociaż przeważnie są one przetwarzane a zwłaszcza suszone.

Ślaz - Rodzaj z rodziny ślazowatych, liczący 30 gatunków z obszarów umiarkowanych półkuli północnej, w Polsce występuje kilka gatunków, przeważnie roślin ruderalnych. Ze względu na znaczne ilości śluzów w zielu, ślazy są cennymi roślinami leczniczymi (m.in. działają wykrztuśnie). Najpospolitszym gatunkiem polskim jest Ślaz dziki, Pokładająca się roślina o fioletowych kwiatach i nerkowatych liściach.

Śluz gumochłona - Oba końce gumochłona wyglądają identycznie i wydobywa się z nich śluz, który się czasami wykorzystuje do zagęszczania eliksirów. Najchętniej je sałatę, ale może się żywić praktycznie każdą rośliną. Wielu czarodziejów ma je, jako roślinki doniczkowe czy zwierzątka domowe.

Tojad Żółty - rodzaj z rodziny jaskrowatych ok. 300 gatunków roślin zielnych występujących na półkuli północnej. Kwiaty o bardzo charakterystycznej budowie, grzbiecistce, górna działka okwiatu wykształcona w postaci hełmu, wewnątrz którego znajdują się miodniki. Kwiaty barwne, niekiedy bardzo efektowne, zebrane w gęste kwiatostany, niektóre gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne. Tojady zawierają silnie trujący alkaloid, akonitynę, stosowany w lecznictwie. Uzyskiwana z Tojadu akonityna i wyciągi z korzenia zastosowane na skórę i śluzówki wywołują mrowienie i pieczenie a ostatecznie znieczulenie. Podane doustnie w bardzo niskich dawkach działają Przeciwgorączkowo, zwalniają akcję serca. Preparaty z bulw stosowane są jako leki w chorobach przeziębieniowych przebiegających z gorączką, jako lek o działaniu immunomodulującym (normalizujący zaburzoną funkcję układu immunologicznego), w preparatach homeopatycznych. Nalewki z bulw i akonityna używane są zewnętrznie jako leki przeciwbólowe w neuralgiach.

Werbena - rodzaj z rodziny werbenowatych , ok. 230 gatunków roślin zielnych lub pół krzewów, pochodzących głównie z obszarów tropikalnych i subtropikalnych Ameryki Południowej. Dzięki pięknym, barwnym kwiatom kilka gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne. Najczęściej spotykana jest werbena żyłkowana z południowej Brazylii i Argentyny, o baldaszkowatych, różnobarwnych kwiatostanach, stosowana jako roślina rabatowa, oraz werbena ogrodowa, używana w lecznictwie.

Żabi skrzek - otoczone galaretowatą masą jaja żab składane w wodzie. Służy tez do zagęszczania eliksirów.

XXI. Kamień filozoficzny.

Kamień filozoficzny (łac. lapis philosophorum) - legendarna substancja od wieków poszukiwana przez alchemików.

Poszukiwania kamienia filozoficznego zaczęły się ok. I wieku n.e., gdy zatrudnieni w egipskich świątyniach rzemieślnicy podejmowali próby tworzenia imitacji kamieni szlachetnych oraz cennych barwników. Dysponowali specjalnymi umiejętnościami, które trzymali w sekrecie przed innymi. Ich nastawienie do materii zdradzało cechy mitologiczne: uważali, że jest ona święta i ożywiona. Ponieważ należeli do stanu kapłańskiego, mieli dostęp do wiedzy hellenistycznej, znali grecką filozofię przyrody. Od Arystotelesa przejęli ideę, że materia składa się z materii i formy . O dziejach zstąpienia tego ducha w materię oraz o możliwości jej powrotu do Demiurga, z czym związane było uwolnienie od cielesności, nauczała gnoza, przeżywająca w Aleksandrii w II wieku okres prawdziwego rozkwitu.