Xena Serentia

Historia Kartomancji
W historii ludzkości żaden chyba ze sposobów spędzania wolnego czasu nie wywarł tak wielkiego wpływu na umysł człowieka jak gra w karty. Od samych jej niejasnych i bardzo odległych początków na tajemniczym Wschodzie, który przez całe stulecia był ojczyzną wielu najdonioslejszych dla ludzkości wynalazków, aż po czasy nowożytne, kiedy to posługiwanie się kartami do gry stało si powszechne, rodzaj ludzki przejawiał niesłabnącą i nieodpartą skłonność do ryzyka i licznych kombinacji, jakie sa w kartach możliwe.

Do Europy karty trafiły jednak stosunkowo późno. Według starej legendy to Odette de Champdivers, kochanka Karola VI, szalonego króla Francji, jest odpowiedzialna za wprowadzenie kart na dwór francuski – w ramach jej starań o znalezienie antidotum na częste napady furii swego królewskiego kochanka.

Karol VI wkrótce stał sie wielkim zwolennikiem gier hazardowych i zapoczątkował modę na karty, która opanowała całą Francję i pozostałą Europę. Malarka Jacquemin Gringonneur otrzymała w 1392 roku zlecenie na wykonanie trzech talii kart do osobistego uzytku króla.

Powszechne dziś karciane kolory na najdawniejszych europejskich kartach do gry były oznaczane symbolami serc, dzwonków, żołędzi i liści. Późniejsze talie, na przykład karty tarota, nosiły symbole pucharów, denarów, buław i mieczów. Oznaczenie kolorów jako kiery, kara, trefle i piki pojawiło sie nie wcześniej niz w szesnastym stuleciu.

Najsłynniejsza parą wrózbitów karcianych byli, w niezbyt odległej przeszłości, Etteilla i Mlle Lenormand. Tego pierwszego często nazywa się "ojcem kartomancji", a tytuł ten mógłby mieć nawet pewne uzasadnienie, gdyby wróżenie z kart nie było sztuką, która kwitła już setki lat przed jego narodzinami. Etteilla był fryzjerem i perukarzem w Paryżu. Naprawdę nazywał się Alliette – "Etteilla" to jego prawdziwe imię czytane wspak, na sposób kabalistyczny. Ten niezwykły człowiek poświęcił trzydzieści lat na wnikliwe studia nad kartami, szczególnie nad tarotem i jego subtelnościami, a jego metody wróżenia dały początek ogromnej popularności tej sztuki pod koniec osiemnastego stulecia.

Mlle Lenormand demonstrowała w swych przepowiedniach wielką siłe intuicji, z jej wróżbami jest związanych wiele znanych anegdot.

Pewnego razu w styczniu 1804 roku, jeden z wielkich generałów Napoleona – Bernadotte i jego adiutant pojawili sie w domu Mlle Lenormand przebrani za kupców. Bernadotte błagał, by zgodziła się przepowiedzieć wynik jakiegoś rzekomego handlowego przedsięwzięcia. Mlle przyjrzała się kartom i natychmiast powiedziała, że on nie jest kupcem, tylko wysokiej rangi oficerem. Generał kategorycznie zaprzeczył, ale wróżka, ponownie spoglądając w karty, dodała jeszcze, że nie ma on jedynie wysokiego stopnia wojskowego ale również jest albo będzie spokrewniony z człowiekiem, który zostanie cesarzem. Kontynuując czytanie z kart wróżbitka przepowiedziała jeszcze, że będzie to cesarz Francji, a że sam Bernadotte zostanie królem. Jak wiemy z historii, Napoleon faktycznie został cesarzem Francji pod koniec 1804 roku. Bernadotte zaś w 1818 roku był koronowany na króla Szwecji i Norwegii jako Karol XIV.

Kiedy wróżyć ?

Co się tyczy najlepszej pory wróżenia to uważa się, że najbardziej rzetelne rezultaty mozna uzyskać wczesnym wieczoram, w porze kiedy stresy i niepokoje dnia są już w połowie zapomniane, a świat przyrody ze spokojem oczekuje tego, co niesie ze soba noc – czas refleksji, spokoju i odpoczynku.
Dwa dni tygodnia, poniedziałek i piątek, uznawane sa za szczególnie korzystne dla wróżb, których ponadto powinno sie próbować przy bezwietrznej i bezchmurnej pogodzie, gdy w przyrodzie panuje pełna harmonia, a moce duchowe i otaczające ziemię magnetyczne prądy biegną normalnie, niczym niezakłócane.

Co nam mówią karty ?
a) Przypisywanie odpowiedniej karty do tzw. Pytającego, czyli osobie, której chcemy przepowiedzieć przyszłość:

Król kierowy – młody, jasnowłosy mężczyzna
Król karowy – starszy, jasnowłosy mężczyzna
Król treflowy – młody, ciemnowłosy mężczyzna
Król pikowy – starszy, ciemnowłosy mężczyzna
Dama kier – młoda, jasnowłosa kobieta
Dama karo – starsza, jasnowłosa kobieta
Dama trefl – młoda, ciemnowłosa kobieta
Dama pik – starsza, ciemnowłosa kobieta
Włosy białe lub siwe należy traktować jako włosy jasne.

b) Znaczenia czterech karcianych kolorów:

Kiery – oznaczają miłość i wszystko to, co wiąże się z uczuciami – takimi jak przyjaźń, sympatia, spokój i związki rodzinne.
Kara – mówią o podróżach, wyjazdach, przedsięwzięciach i powiązaniach handlowych.
Trefle – odnoszą się do władzy, sławy, talentu i wszelkich spraw związanych z pieniędzmi.
Piki – związane są z nieszczęściem, cierpieniem, stratą, żałobą, nielojalnością, wrogami i zdradą.

c) Znaczenia przyposywane do każdej z poszczególnych kart.

KIERY - SERCA

As:
(poz. normalna): szczęście, list, zaproszenie
(poz. odwrócona): spór, kłótnie kochanków
Król:
miły, spokojny mężczyzna, jasnowłosy lub siwy
Dama:
pełna uczucia, sympatyczna kobieta, zwykle jasnowłosa
Walet:
uczciwy i wierny młody mężczyzna
Dziesiątka:
sukces, uczucie, fortuna
Ósemka:
(poz. normalna): nieoczekiwany prezent lub wizyta
(poz. odwrócona): rozczarowanie, przykrość
Siódemka:
(poz. normalna): ktoś kocha cię szczerze
(poz. odwrócona): zazdrosne, niestałe i bezwartościowe zaslepienie

KARA – DZWONKI

As:
ważny dokument albo list
Król:
opieka ze strony mężczyzny posiadającego władzę i autorytet
Dama:
frywolna i lekkomyślna jasnowłosa kobieta, obca; jeśli znajduje się obok króla karowego, to go poślubi.
Walet:
żołnierz lub funkcjonariusz w mundurze, może to być listonosz przynoszący list.
Dziesiątka:
zbliżająca się podróż
Dziewiątka:
nowe przedsięwzięcie handlowe do podjęcia
Ósemka:
duże przyjęcie albo piknik za miastem
Siódemka:
(poz. normalna): prezent
(poz. odwrócona): kłótnie, dyskusje

TREFLE – ŻOŁĘDZIE

As:
(poz. normalna): sukces w interesach lub na giełdzie
(poz. odwrócona): dasz komuś prezent albo sam do otrzymasz
Król:
ciemnowłosy mężczyzna, który Ci pomoże
Dama:
ciemnowłosa kobieta, zamożna i uczuciowa
Walet:
ciemnowłosy, gorliwy mody mężczyzna
Dziesiątka:
sukces w interesach lub w sprawach uczuciowych
Dziewiątka:
(poz. normalna): bogaty ożenek lub znaczna suma pieniędzy
(poz. odwrócona): nieoczekiwany prezent
Ósemka:
(poz. normalna): ciemnowłosa dziewczyna albo drobna suma pieniędzy
(poz. odwrócona): niewielka strata
Siódemka:
(poz. normalna): ciemnowłose dziecko
(poz. odwrócona): problemy z pieniędzmi

PIKI – WINO

As:
(poz. normalna): pozew sądowy, propozycja interesu, wyznanie miłości
(poz odwrócona): niepowodzenie w miłości
Król:
sędzia lub chytry prawnik
Dama:
przebiegła ciemnowłosa kobieta, wdowa albo rozwódka
Walet:
ciemnowłosy młody mężczyzna, zdradziecki i zawistny
Dziesiątka:
list przynoszący zmartwienia, złość i zazdrość
Dziewiątka:
(poz. normalna): choroba, niepowodzenie
(poz. odwrócona): znaki wróżebne jak wyżej, ale w wersji zaostrzonej
Ósemka:
(poz. normalna): przeszkody, niepowodzenia
(poz. odwrócona): niebezpieczeństwo, pokusa
Siódemka:
(poz. normalna): uciązliwa i nudna rada;
(poz. odwrócona): porażka, wahanie

Metody wróżenia z kart do gry.
1. Dwie metody szybkie

Poproś pytającego, by starannie potasował karty, przełozył i oddał Ci je do rąk. Teraz rozłóż talię na stole, koszulkami do góry i poproś pytającego, by wybrał trzynaście przypadkowych kart. Ułóż te karty w szeregu "obrazkami" do góry w takiej kolejności w jakies były wybierane i odczytaj ich znaczenie. Drugi trzynastokartowy szereg, tak samo wybrany i rozłożony poniżej pierwszego, posłuży do zmodyfikowania lub potwierdzenia przepowiedni.

Jeszcze bardziej skrócona metoda – uzyteczna przy poszukiwaniu odpowiedzi na jakiekolwiek pojedyncze pytanie – polega na wyłożeniu w szeregu pierwszych siedmiu kart z talii i odczytaniu znaków wróżebnych z pierwszej, czwartej i siódmej karty.

2. "Świątynia szczęścia"

Wspomniany już wcześniej Etteilla – alias Alliette – wręcz przepadał za pewną metoda wróżenia z kart do gry, do której używał trzydziestodwukartowej talii. Metoda ta jest znana pod nazwą "Świątynia Szczęścia".

Karty powinny być dokładnie potasowane przez Pytającego i przełożone przez niego lewą reką, a następnie rozłożone "obrazkami" do góry w sposób wskazany na zamieszczonym rysunku. Przy odrobinie praktyki szybko można opanować umiejętnośc układania tej figury z pamięci. Świątynia Szczęścia odsłania przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, a trzy grupy kart mające istotne znaczenie dla tych sfer czasowych oddzielone sa od siebie na rysunku grubszymi liniami. I tak przyszłość odsłaniają karty, które znajdują się w miejscach oznaczonych numerami od 7 do 12 (wliczając oba te numery), łącznie z tymi, które zajmują miejsca od 22 do 25. Ten sam system stosuje się do przeszłości i teraźniejszości.

Należy dodać, że zasadniczych wskazań dostarczają karty leżące w rzędach zewnętrznych, tworzące mury światyni, podczas gdy każdy z trzech wewnętrznych rzędów – obejmujących łącznie miejsca z numerami od 18 do 25 – wywiera wpływ modyfikujący lub wspierający na znaki wróżebne zapowiadanie przez jego własny zewnętrzny rząd kart. Przy odczytywaniu znaków (zgodnie z tabelami podanymi uprzednio) karty należy analizowac w porządku wyznaczonym przez numery zajmowanych przez nie miejsc, to znaczy od 26 do 32, nastepnie od 17 do 21 i tak dalej.

3. Pięć stosów

To metoda wróżenia, która przynosi Pytającemu odpowiedzi na określone kategorie pytań.

Trzydzieści dwie karty należy dokładnie potasować i wręczyc Pytającemu, by je przełożył lewą ręką. Podczas przekładania kart powinien on w mysli sformułować życzenie, którego rezultat chciałby poznać. Teraz trzeba rozłożyć na stole trzydzieści dwie karty, koszulkami do góry, i poprosić Pytającego, by wybrał trzynaście spośród nich. Pozostałe karty należy odłożyc na bok, a trzynaście wybranych zebrać, potasowac i zwrócic się do Pytającego, by raz jeszcze, lewą ręką je przełożył.

Wróżbita powinien wtedy rozłożyc karty, od prawe strony do lewej, na pięć stosów, z których trzy, jak sie okaże, składac się będą z trzech kart, a pozostałe – tylko z dwóch. Te stosy odpowiadaja, w porządku od lewej do prawej strony, samemu Pytającemu, jego domowi, sferze intymnej, temu co według niego ma się wydarzyć, zdarzeniom niespodziewanym i wreszcie życzeniu, którego rezultat usilnie się stara poznać za pomocą wróżby.